Translations Suras
SHQIP

23 - Mu'minun

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

 
1Ėshtė e sigurtė se kanė shpėtuar besimtarėt:
 
2ata tė cilėt janė tė pėrulur dhe janė tė kujdesshėm gjatė faljes sė namazit,
 
3dhe ata tė cilėt i shmangėn tė kotės (fjalė a punė),
 
4dhe ata tė cilėt rregullisht japin zeqatin,
 
5dhe ata tė cilėt e ruajnė nderin e vet (sa i pėrket jetės intime),
 
6me pėrjashtim ndaj grave tė veta (me kurorė) dhe ndaj atyre (robreshave) qė i kanė nė pronėsinė e vet, pėr tė cilat nuk janė tė qortuara,
 
7e kush kėrkon pėrtej tyre (dėfrim nga tė ndaluarat), tė tillėt janė ata qė e kanė shkelė normat e caktuara,
 
8dhe ata tė cilėt me kujdes i ruajnė ato qė u janė besuar (sende ose fjalė), e ruajnė edhe premtimin e dhėnė,
 
9dhe ata tė cilėt i kushtojnė kujdes kohės sė namazit tė tyre.
 
10Tė tillėt janė mu ata trashėgimtarėt,
 
11tė cilėt e trashėgojnė Firdewsin, aty janė pėrgjithmonė.
 
12Pėr All-llahun, Ne krijuam njeriun prej njė ajke (lėngu), e njė balte.
 
13Pastaj atė (ajkė - baltė) e bėmė (e shėndrruam) pikė uji (farė) nė njė vend tė sigurtė.
 
14Mė pas, atė pikė uji e bėmė copė gjaku, e atė gjak tė ngurtė e bėmė copė mishi, e atė copė mishi e shndėrruam nė eshtra, dhe eshtrave ua veshėm mishin, pastaj atė e bėmė krijesė tjetėr (me shpirt). I lartė ėshtė All-llahu, mė i miri Krijues!
 
15Mandej, pas kėsaj (krijese) ju do tė vdisni.
 
16E nė ditėn e kijametit ringjalleni.
 
17Ne krijuam mbi ju shtatė palė (qiej) dhe nuk jemi tė pakujdesshėm ndaj asaj qė krijuam.
 
18Ne lėshaum me masė ujė nga qielli dhe atė e pėrqėndrojmė nė tokė. Po Ne kemi mundėsi edhe ta humbim ate (ujin).
 
19Dhe me anėn e tij Ne mundėsuam pė ju kopshte hurmash e rrushi, qė nė to keni shumė pemė dhe hani prej tyre.
 
20Dhe (krijuam) trupa drunjsh qė mbijnė nė kodrėn Sina e qė japin vajėra dhe mėlmesa pėr ngrėnėsit.
 
21Ju ede nga kafshėt keni njė mėsim, ngase ju freskojmė me lėng prej barqeve tė tyre dhe keni shimė dobi prej tyre, e edhe prej tyre ushqeheni.
 
22Dhe mbi to e anije bartni (hypni).
 
23Ne e patėm dėrguar Nuhun te populli i tij, e tha: “O populli im, adhuronie vetėm All-llahun, se nuk ka zot tjetėr pos tij; a nuk i frikėsoheni (dėnimit)?”
 
24E paria e atij populli qė nuk besuan thanė: “Ky nuk ėshtė tjetėr pos njeri sikurse edhe ju, po dėshiron tė jetė mė i latrė se ju. Po tė dėshironte All-llahu do tė dėrgonte engjėj; ne njė gjė tė tillė nuk e kemi dėrguar as nga ta parėt tanė!”
 
25Ai nuk ėshtė tjetėr pos njė njeri i sėmurė mentalisht, andaj pritni (keni durim) edhe pėr njė kohė.
 
26Ai (Nuhu) tha: “Zoti im, mė ndihmo pėr atė qė mė pėrgėnjeshtrojnė.
 
27Ne e i shpallėm: “Ndėrto anijen nėn mbikėqyrjen Tonė dhe sipas urdhėrit Tonė, e kur tė vijė urdhėri Ynė dhe tė ashpėrsohet gjendja atėherė ti hgarko nė tė prej secilit lloj nga njė qift (palė), edhe familjen tėnde, me pėrjashtim tė atij ndaj tė cilit ka marrė fund vendimi, kundėr tij pra ti mos kėrko (falje) prej Meje pėr ata janė tė pėrmbytur.
 
28E kur tė vendosėsh ti dhe kush ėshtė mė ty nė anije, atėherė thuaj: “Falėnderuar qoftė All-llahu, i cili na shpėtoi prej popullit tė prishur!”
 
29Dhe thuaj: “Zoti im, mė zbarko nė njė vend tė bekuar, e Ti je mė i miri i atyre qė bėjnė vendosjen!”
 
30Nuk ka dyshim se nė kėto (ngjarje tė popujve) ekzistojnė fakte bindėse. Nė tė vėrtetė Ne i vėmė nė sprovė.
 
31Mandej pas tyre Ne ei sollėm popull tjetėr.
 
32Edhe atyre u dėrguam pejgamber mga mesi i tyre (qė u tha): “Adhuronie All-llahun, ju nuk keni zot tjetėr pos Tij, a nuk frikėsoheni!”
 
33Edhe paria nga populli i tij e cila nuk besoi dhe e mohoi jetėn tjetėr dhe tė cilėve Ne u patėm mundėsuar rehati e begati nė jetėn e kėsaj bote, thanė: “Ky nuk ėshtė tjetėr pos njeri sikurse edhe ju, ha ashtu si hani ju dhe pi ashtu si pini ju!”
 
34E nėse i pėruleni njė njeriu qė ėshtė si ju, vėrtet, atėherė do tė jeni tė humbur e tė mashtruar.
 
35Mos vallė ai po ju premton se pasi qė tė vdisni, tė bėheni dhe e eshtra (tė kalbur), do tė nxirreni tė gjallė?”
 
36Sa larg ėshtė sėndėrtimi i asaj qė premtoheni.
 
37Nuk ka tjetėr, pos jetės sonė tė kėsaj bote, vdesim, lindim dhe nuk do tė ringjallemi!
 
38E ai (Hudi(nuk ėshtė tjetėr pos njeri qė trillon gėnjeshtra ndaj All-llahut, po ne nuk i besojmė atij.
 
39Ai (Hudi) tha “Zoti im, mė ndihmo se ata po mė pėrgėnjeshtrojnė!”
 
40E Ai (Zoti) tha: “Sė shpejti do tė dėshprohen ata”.
 
41Atėherė me tė drejtė ata i zuri ushtima (dėnimi) dhe ashtu i bėmė sikur me qenė hedhurina (mebturina). Larg qoftė prej mėshirės sė Zotit populli zullumqarė.
 
42Mandej pas tyre Ne sollėm brezni tė reja.
 
43Asnjė nga popujt (e shkatėrruar) nuk mundi ta shpejtojė e as ta vonojė afatin e caktuar.
 
44Ne mė pas dėrguam pejganberėt tanė njė pas njė, mirėpo, ēdo herė qė njė popull i erdhi i dėrguari i vet, ata e pėrgėnjeshtruan atė, prandaj Ne i pėrcollėm ata (me dėnim) njein pas tjetrit dhe i bėmė qė tė pėrmenden nė tregime. I shkatėrruar qoftė populli qė nuk beson!
 
45Mė pas Ne dėrguam Musain dhe vėllain e tuh Harunin me mrekulli dhe argumente tona tė qarta,
 
46te faraoni dhe rrethi i tij, po ata u treguan kryelartė, sepse ishin popull mendjemadh.
 
47Dhe thanė: “Si t’u besojmė dy njerėzve qė janė si ne, kur populli i tyre ėshtė nė shėrbim tonė?”
 
48Kėshtu, ata i pėrgėnjeshruan qė tė dy, andaj me tė drejtė i shkatėrruam.
 
49Ne Musait i dhamė librin (pas shkatėrrimit tė faraonit) nė mėnyrė qė ata (populli israilit) tė gjejnė rrugėn e drejtė.
 
50Edhe tė birin e Merjemes dhe nėnėn e tij i paraq itėm si argumente (mrekulli) dhe ivendodėm qė tė dy nė njė rrafshnaltė dhe mė ujė rrjedhės.
 
51(ne u patė thėnė): “O ju tė dėrguar, hani atė qė ėshtė e lejuar dhe mirė dhe bėni vepra tė mira se Unė e di atė qė ju veproni.
 
52Kjo feja juaj ėshtė e vetmja fe e Unė jam Zoti juaj, runju dėnimit Tim.
 
53E ata mė vonė u ndanė nė grupe sipas ēėshtjes sė fesė dhe secili grup krenohej me atė qė kishte pėrvehtėsuar pėr vete.
 
54Andaj, ti (Muhammed) lėri ata edhe njė kohė nė atė mashtrimin e tyre.
 
55A mos mendojnė ata se me atė qė jemi duke udhėnė atyre nga pasuria dhe fėmijėt,
 
56Nxitojmė t’u ofrojmė atyre tė mirat? Jo, kurrsesi, por ata nuk janė kah e kuptojnė.
 
57Vėrtet, ata tė cilėt ndaj madhėrisė sė Zotit tė tyre kanė frikė.
 
58ata, tė cilėt u besojnė argumenteve tė Zotit tė vet,
 
59dhe ata, tė cilėt nuk i pėrshkruajnė shok Zotit tė vet,
 
60dhe,ata tė cilėt japin (sadaka-zeqatė) nga ajo qė u ėshtė dhėnė, pse dinė se do tė kthehen te Zoti i tyre, andaj zemrat e tyre i kanė tė frikėsuara,
 
61Tė tillėt janė duke nxituar drejt tė mirave dhe tė parėt do t’i arrijnė ato.
 
62Ne nuk e obligojmė asnjė njeri pėrtej mundėsive tė tij dhe te Ne ėshtė libri (i shėnive) qė shėnon saktėsisht (veprat) dhe atyre nuk u bėhet padrejtė.
 
63Por zemrat e tyre (mohuasve) janė tė verbėruara nga ky(libėr), e pėrveē kėsaj, ata vazhdojnė tė bėjnė vepra tė kėqia.
 
64Ndėrkaq, kur t’i kapim me dėnim ata qėė kanė ēuar jetė tė shfrenuar, atėherė ata me britmė bėjnė lutje (duke kėrkuar mdihmė).
 
65Mos e ngritni zėrin tash, se ju nuk e keni ndihmėn Tonė!
 
66Sepse, juve u lexoheshin ajatet e Mia, e ju zbrapseshit.
 
67Si arogant ndaj tij (ndaj Kur’anit, ose ndaj Qabės), e me fyerje kundėr tij natėn bisedoshit.
 
68A nuk menduan ata thellė fjalėn (Kur’anin), apo mos u erdhi atyre diēka, qė tė parėve tė tyre tė lashtė nuk u pat ardhur,
 
69apo mos nuk e nnjohin tė dėrguarin e vet (Muhammedin), prandaj ata e refuzojnė atė?
 
70Apo mos thanė pėr tė se ėshtė i ēmendur? Jo, por ai ka ardhur me tė vėrtetėn, e shumica e tyre e urren tė vėrteėn.
 
71E sikur tė pėrputhej e vėrteta me dėshirat e tyre, do tė shkatėrroheshin qiejt e toka dhe ēdo gjė qė gjendet nė to. E megjithatė qė Ne atyre u sollėm (me kėtė Kur’an)famėn e tyre, ata u zbrapsėn ndaj pėrkujtimit tė vet.
 
72A mos u kėrkon ti atyre ndonjė shpėrblim? Po shpėrblimi i Zotit tėnd ėshtė mė i miri, pse Ai ėshtė furnizues mė i mirė.
 
73ē’ėshtė e vėrteta, ti i fton ata nė rrugė tė drejtė.
 
74Po ata qė nuk e besojnė botėn tjetėr, i shmangen rrugės sė drejtė.
 
75Edhe sikur t’i mėshironim ata (idhujtarėt) dhe t’ua kishim larguar fatkeqėsitė, at do tė vazhdonin tė zhyteshin nė zhgėnjimin e tyre.
 
76Ne i sprovuam at me dėnim, po ata nuk iu pėrulėn Zotit tė tyre e as nuk iu drejtuan me lutje.
 
77Deri sa t’ua gapim njė derė dėnimi tėashpėr, atėherė ata do tė mbesin aty me shpresa tė humbura.
 
78Ai ėshtė qė ua krijoi tė dėgjuarit, tė parit dhe tė kuptuarit e juaj; sa pak jeni mirėnjohės.
 
79Dhe Ai ėshtė qė ju krijoi ju nė tokė dhe vetėm te Ai do tė tuboheni.
 
80Dhe Ai ėshtė qė jep jetė dhe vdekje dhe vetėm Ai bėn ndryshimine natės e tė ditės; si nuk e kuptoni?
 
81Por ja ata flasin, ashtu si flasin ata para tyre.
 
82Ata thanė: “Pasi tė vdesim e tė bėhemi dhe e eshtra tė kalbur, a do tė ringjallemi?
 
83Kjo na ėshtė premtuar ne edhe prindėrve tanė mė parė, po kjo nuk ėshtė gjė tjetėr pos njė mit i lashtė!
 
84Thuaj: “E kujt ėshtė toka dhe ēdo gjė qė ka nė tė, nėse jeni qė e dini?”
 
85Ata do tė thonė: “E All-llahut”. Atėherė thuaju: “Pėrse pra nuk mendoni?”
 
86Thuaj: “Kush ėshtė Zoti i shtatė qiejve dhe Zot i Arshit tė madh?”
 
87Ata do tė thonė: “All-llahu!” Thuaju: “E pse nuk frikėsoheni pra?”
 
88Thuaj: “Nė dorėn e kujt ėshtė i tėrė pushteti i ēdo sendi, dh Ai ėshtė qė mbron (kė tė do), e qė prej Atij nuk mund tė ketė tė mbrijtur; nėse jeni qė e dini?”
 
89Ata do tė thonė: “Nė dorė tė All-llahut!” Thuaj: “E si mashtroheni pra?”
 
90Por jo, Ne ua sollėm atyre tė vėrteėn, e megjithatė, ata jetojnė me gėnjeshtra (duke adhuruar idhuj).
 
91All-llahu nuk ka marrė pėr veten kurrfarė fėmijė (as engjėjt,e as nga njerėzit), nuk ka me Tė ndonjė zot tjetėr, pse (sikur tė kishte zot tjetėr), atėherė secili zot do tė veēohej me atė qė ka krijuar, dhe do tė dominonte njėri mbi tjetrin! I lartė, i pastėr ėshtė All-llahu nga ato qė i pėrshkruajnė.
 
92Ai e di tė fshehtėn e tė dukshmėn, Ai ėshtė larg atyre qė atė i shoqėrojnė.
 
93Thuaj: “Zoti im, po qė se patjetėr do tė mė tregosh atė (dėnim) qė ua premtove atyre?”
 
94Zoti im, mos mėfut pra, mua te ai popull zullumqar!”
 
95Nė tė vėrtetė, Ne kemi fuqi tė tregojmė ty atė qė u kemi premtuar atyre.
 
96Ti tė keqen kthe me tė mirėn. Ne e dimė mė sė miri atė qė shpifin ata.
 
97Dhe thuaj: “O Zot im, unė mbrohem me Ty prej cytjeve tė djajve!”
 
98Dhe mbėhtetem te Ti qė ata tė mos mė afrohen!”
 
99E kur ndonjėrit prej tyre i vjen vdekja, ai thotė: “O Zoti im, mė kthe,
 
100qė tė bėj vepra tė mira e tė kompensoj atė qė lėshova!” Kurrsesi, (Kthim nuk ka) e kjo ėshtė vetėm fjalė qė thotė ai, e ata kanė para tyre njė perde (distancė periodike) der nė ditėn kur ringjallen.
 
101E kur i fryhet surit (herėn e dytė), atėherė, nė atė ditė nuk do tė ketė lidhje familiare mes tyre e as qė do tė pyes kush pėr njėri-tjetrin.
 
102E kujt i peshojnė mė rėndė peshojat (veprate mira), ata jamė tė shpėtuarit.
 
103Ndėrsa, atyre qė u peshojnė lehtė, peshojat (veprat e mira), ata janė qė humben vetveten dhe janė nė Xhehennem pėrgjithmonė.
 
104Zjarri do t’ua djegė atyre fytyrat dhe do tė duken shumė tė shėmtuar brenda tij.
 
105(atyre u thuhet): A nuk u janė lexuar juve ajete e Mia; e ju nuk i besuat ato?
 
106Ata thonė: “O Zoti ynė, ne na patėn mundur tė kėqiat (u dhamė pas epsheve tė dynjasė) dhe si tė tillė ishim popull i humbur!
 
107Zoti ynė, na nxjerr prej tij, e nėse gabojmė pėrsėri,atėherė vėrtet, jemi mizor!”
 
108Ai thotė: “Heshtni aty e mos mė folni!”
 
109Pse njė grup prej robėve tė Mi thanė: “O Zoti ynė, ne besuam, prandaj na falė dhe na mėshiro, se Ti je mė i miri i mėshiruesve!”
 
110E ju i patėt tallur ata, sa qė ajo tallje bėri qė tė harronin pėrkujtimin ndaj Meje, madje edhe qeshnit me ta.
 
111E Unė sot i shpėrbleva ata pėr atė qė ishin tė durueshėm atė janė fitimtarėt.
 
112Ai thotė: “E sa vjet keni kaluar nė tokė?”
 
113Ata thonė: “Kemi qėndruar njė ditė ose njė pjesė tė ditės, pyeti ata qė dinė numėrimin!”
 
114Ai thotė: “Mirė e keni, sikur ta dishit njėmend pak keni qėndruar!”
 
115A menduat se Ne u krijuam kot dhe se nuk do ktheheni ju te Ne?
 
116I lartė ėshtė All-llahu, Sunduesi i vėrtet, nuk ka zot tjetėr pos Tij, Zot i Arshit bujar.
 
117E kush adhuron me All-llahun edhe ndonjė zot tjetėr, pėr tė cilin nuk ka kurrėfarė fakti, pėrgjegjėsia e tij ėshtė para Zotit tė vet, e mohuesit nuk do tė shpėtojnė.
 
118E ti thuaj: “O Zoti im, mė fal e mė mėshiro, se Ti je me Mėshiruesi i mėshiruesve!”
 
 
ReadTheQuran.org