Translations Suras
SHQIP

21 - Enbija

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

 
1Njėrezve u ėshtė afruar koha e llogarisė sė tyre, e ata tė hutuar nė pakujdesi nuk pėrgatiten fare pėr tė.
 
2Atyre nuk u vjen asnjė kėshillė e re (nė Kur’an) nga Zoti i tyre, e qė ata tė mos tallen me tė duke e dėgjuar.
 
3Tė shmangura nga e vėrteta janė zemrat e tyre. Ata qė janė zullumqarė dhe duke biseduar fshehtas (thonė): “A mos ėshtė ky (Muhammedi) diē tjetėr pos njeri, sikurse edhe ju, pra a do t’ia pranoni magjinė e tij kur ju po e dini?”
 
4Ai (Muhammedi) tha: “Zoti im di pėr thėnien qė thuhet nė qiell e nė tokė (pra di edhe pėr bisedėn tuaj), Ai ėshtė mė dėgjuesi, mė i dijshmi!”
 
5Ata madje thanė: “(pėr Kur’anin) Ėndėrra tė pėrziera, madje thanė se ai (Muhammedi) vet e trilloi, ai ėshtė poet! Le te na e sjellė njė mrekulli ashtu si u dėrguan tė mėparshmit (me mrekulli)!”
 
6Banorėt e qyteteve para tyre nuk i besuan (mrekullitė), prandaj Ne i shkatėrruam, a mos do tė besojnė kėta?
 
7Ne edhe para teje nuk dėrguam tjetėr pos burra, tė cilėve u dhamė shpallje, e nėse nuk dini kėtė, atėherė pyetni njerėzit e dijshėm.
 
8Ne nuk i bėmė ata (pejgamberėt) trupa qė nuk hanė ushqim e as nuk ishin tė pėrjetshėm (tė pavdekshėm).
 
9Ne u plotėsuam pastaj premtimin, i shpėtuam ata dhe kė dėshiruam Ne, ndėrsa ata qė kaluan ēdo kufi, i zhdukėm.
 
10A nuk e kuptoni se Ne ua shpallėm librin nė tė cilin gjendet krenaria juaj?
 
11Ne shpartalluam sa vendbanime qė ishin mizore, e ne vend tė tyre sollėm popull tjetėr.
 
12E ata kur e hetonin forcėn e dėnimit tonė, iknin me shpejtėsi.
 
13(atėherė atyre u thuhet) Mos ikni, po kthehuni nė begatitė dhe nė vendbanimet tuaja se ndoshta do tė mund tė merreni vesh (e gjithė kjo ishte njė ironi kndėr tyre).
 
14Ata thonin: “O shkatėrrimi ynė, vėrtet ne ishim zullumqarė!”
 
15Mjerimi i tyre vazhdoi ashtu derisa i bėmė tė korrur e tė ftohur (tė vdekur).
 
16Ne nuk e krijuam qiellin, tokėn e ēdo gjė ēka mes tyre shkel e shko (pa qėllim tė caktuar).
 
17Sikur tė kishim dashur tė zbavitemi dhe sikur tė donim ta bėnim atė, Ne do tė zbaviteshim nė kompetencėn Tonė, por Ne nuk bėmė atė.
 
18Pėrkundrazi, Ne tė pavėrtetėn e godasim me tė vėrtetėn dhe ajo (e vėrteta) triumfon mbi tė ndėrsa ajo (gėnjeshtra) zhduket. E juve (jobesimtarėve) u takon shkatėrrimi, pėr atė qė i pėrshkruani (Zotit, si fėmijė etj. ).
 
19Vetėm e Tij ėshtė ēdo gjė qė ėshtė nė qiej e tokė! E ata qė janė pranė TIj (melaiket), nuk shprehin mendjemadhėsi nė adhurim ndaj Tij, e as nuk u bėhet (ibadet) monotn.
 
20Ata lartėsojnė (All-llahun) natė e ditė dhe nuk mėrziten.
 
21A mos morėn ata zota prej toke qė mund tė ringjallin (tė vdekurit)?
 
22Sikur tė kushte nė to (nė qiej e nė tokė) zota pos Allhut, ato tė dyja do tė shkatėrroheshin. Larg asaj qė i pėrshkruajnė ėshtė All-llahu, Zot i Arshit.
 
23Ai nuk pyetet se ēka punon, po ata, (njerėzit), pyeten.
 
24A pėrvetėsuan ata zota tjerė pos Tij? Thuaj: “Sillne argumentin tuaj? Ky (Kur’ani) ėshtė argument pėr kėta qė janė mė mua dhe pėr ata qė ishin para meje, por shumica tyre nuk e dinė tė vėrtetėn, andaj edhe nuk vėshtojnė.
 
25Ne nuk dėrguam asnjė tė dėrguar para teje e tė mos i kemi shpallur atij se: nuk ka zot tjetėr pėrveē Meje, pra mė adhuroni!”
 
26E ata thanė: “I Gjithėmėshirshmi ka fėmijė!” Larg asaj qoftė madhėria e Tij! Ja ata jnanė rob tė ndershėm!
 
27Qė nuk flasin para Tij, ata veprojnė me urdhėrin e Tij.
 
28Ai (All-llahu) e di ēka vepruan mė parė dhe ēka do tė veprojnė, dhe ata nuk pėrpiqen tė ndihmojnė pos pėr atė me tė cilin ėshtė i kėnaqur Ai, e ata nga frika prej tij janė tė pakujdesshėm.
 
29Ndėrsa, kush thotė prej tyre se unė jam zot pos Tij, ndėshkimi pėr tė ėshtė Xhehennemi. Kėshtu i ndėshkojmė Ne zullumqarėt.
 
30A nuk e dinė ata, tė cilėt nuk besuan se qiejt dhe toka ishin tė ngjitura, e Ne i ndamė ato tė dyja dhe ujin e bėmė bazė tė jetės sė ēdo sendi; a nuk besojnė?
 
31Dhe nė tė (tokė) Ne kemi krijuar bjeshkė tė paluhatshme qė tė mos i lėkundė ata, dhe nėpėr to kemi bėrė lugina e rrugė nė mėnyrė qė ata tė dinė tė orientohen.
 
32Qiellin ua kemi bėrė kulm tė sigurt, por ata zbrapsen prej atyre argumenteve.
 
33Ai ėshtė qė krijoi natėn e ditėn, diellin e hėnėn dhe secili prej tyre noton nė orbitė.
 
34Ne, asnjė njeri para teje (Muhammed) nuk i dhamė jetė tė pėrhershme, e nėse ti vdes, a mos do tė mbesin ata pėrgjithmonė?
 
35ēdo krijesė do ta shijojė vdekjen, e NE, nė shenjė sprove ju sprovojmė me vėshtirėsi e kėnaqėsi, dhe ju ktheheni te Ne.
 
36E kur tė shohin ty ata qė nuk besuan, nuk tė marrin ndryshe vetėm se nė tallje (duke thėnė): “A ky ėshtė ai qė pėrgojon zotėt tuaj!” E ata pėrmendjen e Mėshiruesit (Rrahman) e mohojnė.
 
37Njeriu nga vet natyra e tij ėshtė i ngutshėm, e Unė do t’ua tregoj juve masėn Time ndėshkuese, pra mos kėrkoni t’u vie mė shpejtė.
 
38Ata thanė: “Kur do tė jetė ai premtim (me dėnim) nėse thoni tė vėrtetėn?”
 
39Sikur ta dinin ata qė nuk besuan se atėherė nuk d tė mund ta largojnė zjarrin as nga fytyrat e tyre e as nga shpinat, e as qė do tė ndihmohen (nuk do tė ishin jobesimtarė).
 
40Por atyre do t’u vijė befas, do t’i tronditė ata, e atėherė as nuk mund ta largojnė dhe as nuk u jepet afat.
 
41Nė tė vėrtetė, janė bėrė pėrqeshje edhe me tė dėrguarit tjerė para teje, e ata qė u tallėn me ta, i pėrfshiu ajo me ēka talleshin.
 
42Thuaj: “Kush u mbron juve prej (dėnimit tė) tė Madhėruarit natėn en ditėn?” Por jo, ata i kthejnė shpinėn kėshillave tė Zotit tė tyre.
 
43A mos kanė ata pos Nesh zota tė tjerė qė i mbrojnė? Po ata nuk mund t’i ndihmojnė vetvetes (e lėrė mė adhuruesve), Ata (mosbesimtarėt) as nuk do tė pranohen prej Nesh nė fqinjėsi.
 
44Por Ne u dhamė atyre dhe prindėrve tė tyre jetė tė gjatė me kėnaqėsi (e ata u mashtruan). A nuk e vėrejnė ata se Ne u pakėsojmė tokėn nga anėt e saj, atėherė a mos ata do tė jenė fitues (o tė humbur)?
 
45Thuaj: “Unė ua tėrheq vėrejtjen vetėm me anėn e kėsaj shpalljeje, po i shurdhėti nuk dėgjon thirrjen edhe kur i tėrhiqet vėrejtja”.
 
46E sikur t’i godasė pak ndonjė e keqe nga dėnimi i Zotit tėnd, ata do tė thonė: “Tė mjerėt ne, i bėmė vetes padrejtėsi”!
 
47Nė ditėn e gjykimit Ne do tė vėmė peshoja tė drejta, e askujt nuk i bėhet e padrejtė asgjė, edhe nėse ėshtė (vepra) sa peshoja e njė kokrre tė melit Ne do ta sjelllim atė. E mjafton qė Ne jemi llogaritės.
 
48Ne i patėm dhėnė Musait e Harunit Furkanin (dalluesin e tė vėrtetės e tė kotės - Tevratin), qė ishte dritė e kėshillė pėr tė devotshmit.
 
49Tė cilėt ia kanė frikėn Zotit tė tyre edhe pse edhe pse nuk e shohin dhe ata tė cilėt ia kanė dronė kijametit.
 
50Edhe ky (Kur’ani) ėshtė kėshillė, ėshtė i bekuar qė Ne e shpallėm. A, ju po e refuzoni.
 
51Ne i dhamė Ibrahimit herėt tė mbarėn, sepse Ne kemi njohur mirė atė (ia dhamė tė mbarėn se e meritoi).
 
52Kur ai babai dhe popullit tė vet u: “ē’janė kėto statuja qė i adhuroni?”
 
53Ata thanė: “I gjetėm tė parėt tanė, qė po i adhuronin”.
 
54Ai u tha: “Edhe tė parėt tuaj e edhe ju qartė ishit tė humbur!”
 
55Ata thanė: “Me gjithė mend e ke apo mos po tallesh!”
 
56Atėherė ai tha: “Jo, por Zoti juaj ėshtė Zoti i qiejve e i tokės, ėshtėai qė i krijoi ato, ndėrsa unė jam dėshmues pėr kėtė!”
 
57Pasha All-llahun, posa tė largoheni ju, unė kam pėr t’ia bėrė atė qė duhet statujave tuaja!
 
58Dhe i bėri ato copė-copė, pėrveē njė mė tė madhes qė e kishin ata mė shpresė se atij do t’i drejtohen (pėr tė kuptuar se kush i theu).
 
59(Kur u kthyen ii panė) Ata thanė: “Kush e bėri kėtė me zotat tanė? Ai na qenka kriminel!”
 
60(pastaj) hanė: “Kemi dėgjuar pėr njė djalosh qė i pėrqeshte ato, tė cilit i thonin Ibrahim”.
 
61Ata thanė: “Silleni atė kėtu nė sy tė njerėzve qė ta shohin (e ta dėnijmė)”.
 
62I thanė: “A e bėre ti kėtė me zotat tanė, o Ibrahim?”
 
63Ai tha: “Jo, por atė, e bėri i madhi i tytre, ju pyetni ata nėse janė qė flasin?”
 
64Ata u ndalėn e u menduan me veten, e dikush tha: “Vėrtet, ju jeni ata tė gabuarit (pse adhuroi gjėra tė kėto)”.
 
65Mirėpo, pastaj e shoshitėn kėtė gjė nė kokat e tyre (u kthyen nga bindja nė koėfortėsi) dhe thanė: “Po ti e ke ditur se kėta nuk flasin!”
 
66Ai tha: “A po adhuroni pra nė vend tė All-llahut asish qė nuk u sjellin kurrfarė dobie as dėmi?”
 
67Medet pėr ju dhe pėr ata qė i adhuroni, pos All-llahut, po a nuk po kuptoni?”
 
68Atėherė ata thanė: “Digjeni atė (Ibrahimin) dhe ndihmoni zotat tuaj, nėse doni t’u ndihmoni!”
 
69Po Ne i thamė: “O zjarr, bėhu i ftohtė dhe shpėtim pėr Ibrahimin!”
 
70Ata deshėn t’i bėjnė atij (Ibrahimit) kurth, po Ne ata i bėmė mė tė dėshtuarit.
 
71E Ne shpėtuam atė e edhe Lutin nė atė tokėn qė e kemi bekuar pėr njerėz.
 
72Dhe ia falėn atij Is-hakun, e si dhuratė edhe Jakubin. Dhe qė tė gjithė i bėmė tė mirė (pejgamberė).
 
73Dhe ata i bėmė shembėlltyrė qė udhėzonin sipas urdhėrit Tonė, i orientuam nė punė tė mira, nė falljen e namazit, nė dhėnien e zeqatit, dhe ata ishin adhurues Tanė tė sinqertė.
 
74Lutit Ne i dham tė jetė pejgamber dhe i dijshėm, andaj edhe e shpėtuam prej atij fshati (vendbanim) qė bėnė punė tė ndyra, ata ishin popull i dėmshėm e i prishur.
 
75Atė (Lutin) e shpėtuam dhe e vėmė nėn mėshirėn Tonė, vėrtet ai ishte prej mė tė mirėve.
 
76(Pėrkujto) Edhe Nuhun kur mė parė - pat thirrur (Zotin) e Ne ia pranuam atij (edhe luttjen)e ate dhe familjen e tij e shpėtuam nga ia tmerri i madh.
 
77Ne e mbrojtėm atė prej atij populli qė pėrgėnjeshtronte argumentet Tona, vėrtet ai ishte popull i keq, prandaj i pėrmbytėm tė gjithė ata.
 
78(Pėrkjto) Davudin e Sulejmanin kur pleqėronin pėr ēėshjen e bimės (mbjelljes) tė cilėn delet e ati populli e kishin kullotur natėn, e Ne ishim pėrcjellės tė gjykimit tė tyre.
 
79E sulejmanit Ne ia mėsuam atė (pėrgjegjen e saktė), po secilit (prej) u patėm dhėnė urtėsi e dije. Ne e bėmė qė kodrat dhe shpezėt tė madhėrojnė (bėjnė tesbih) sė bashk me Davudin. Ne kemi mundėsi (ta bėjmė kėtė) edhe e bėmė.
 
80Ne e mėsuam atij (Davudit) mbarimin e petkave (tė hekurta) pėr ju, qė tė ju mbrajnė nė raste lufte. A jeni pra mirėnjohės ju pėr kėtė?
 
81Ndėrsa Sulejmanit (ia nėnshtruam) erėn e fortė qė sipas dėshirės se tuj ecte me tė deri te toka tė cilėn e kemi bekuar Ne. Ne jemi tė gjithėdijshėm pėr ēdo gjė.
 
82Edhe disa nga djajtė (ia nėnshtruam) qė zhyteshin (nė thellėsi tė ujit) dhe bėnin pėr tė (pėr Sulejmanin), por Ne i ruanim ata (tė mos shmangeshin).
 
83(Pėrkujto) Edhe Ejubin kur iu drejtua Zotit tė vet me lutje: “Mė gjeti belaja, e Ti je mė Mėshiruesi ndėr Mėshiruesit!”
 
84Ne iu pėrgjegjėm atij nga mėshira e Jonė, ia hoqėm ato vėshtirėsi qė i kishte, ia dhamė familjen e tij dhe aq sa ishin ata, dhe bėmė prkujtim pėr tė devotshmit.
 
85(Pėrkujto) Edhe Ismailin, Idrisin dhe Dhulkiflin, qė tė gjithė ishin tė durueshėm.
 
86Ata i pėrfshimė nė mėshirėn Tonė, se ishin vėrtet prej tė mirėve.
 
87(Pėrkujto) Edhe atė tė peshkut (Junusin) kur doli i hidhėruar (prej popullit) dhe mendoi se nuk do t’i vijė mė ouna ngushtė, po nė errėsira ai tha se: “Nuk ka Zot pos Teje. Ti je i pastėr, nuk ke tė meta. Unė i bėra padrejt vetes!”
 
88Ne iu pėrgjigjėm atij, e shpėtuam nga tmerri. Kėshtu i shpėtoėmė Ne besimtarėt.
 
89(Pėrkujto) Edhe Zekiriain kur e luti Zotin e vet: “Zoti im, mos mė le tė vetmuar se Ti je mė i miri trashėgues (pas ēdokujt)”.
 
90Ne ia pranuam lutjen e tij, ia dhuruam atij Jahjain dhe ia pėrmirėsuam bashkėshorten atij. Ata pėrpiqeshin pėr punė tė mira, na u luteshin duke shpresuar dhe duke u frikėsuar, ishin respektues ndaj nesh.
 
91(Pėrkujto) Edhe atė qė e ruajti nderin e saj, Ne e frymėzuam atė me shpirt (barrė) nga ana Jonė dhe atė dhe tė birin e saj; bėmė mrekulli pėr njerėzit.
 
92Kjo fe ėshtė e juaja dhe ėshtė e vetmja fe (e shpallur), kurse Unė jam Zoti juaj, pra mė adhuroni vetėm Mua.
 
93Po ata e ndanė ēėshtjen e fesė dhe u pėrēanė mes vete (u ndanė nė grupe: monoteistė, politeistė, jehudi, tė krishterė, zjarrėputist etj. ), mirėpo, qė tė gjithė do tė vijnė te Ne.
 
94E kush bėn ndonjė vepėr tė mirė dhe ėshtė besimtarė, mundi i tij nuk i mohohet, pse Ne i shėnojmė ato.
 
95Ndėrsa ėshtė e pamundur pėr (banorėt e) njė fshat tė cilin e kemi shkatėrruar Ne, tė kthehen (nė kėtė jetė).
 
96Derisa tė hapet (penda) e Jexhuxh Mexhuxhėve dhe ata do tė zbresin nga ēdo bregore me shpejtėsi.
 
97Dhe derisa tė jetė afruar premtimi i saktė (dita e kijametit) e ai ėshtė momenti kur mbeten tė shtangėt sytė e atyre qė nuk besuan (nė ato ēaste thonė): “Tė mjerėt ne, vėrtet ishim krejt tė pavetėdijshėm pėr kėtė (momment); por jo, ėshtė e vėrtetė se ishim zullumqarė tė mėdhenj.
 
98Ju, dhe ajo qė adhuruat ju pos All-llahut, do tė jeni lėndė e Xhehennemit, dhe keni pėr tė hyrė nė tė.
 
99Sikur tė kishit qenė ata zota, ata nuk do tė hynin nė tė, po qė tė gjithė do tė jenė aty pėrgjithmonė.
 
100Aty ata do tė kenė rrėnkim dhe aty ata nuk dėgjojė.
 
101E atyre tė cilėve u priu e mbara nga ana jonė, do tė jenė larg tij (Xhehennemit).
 
102102 Ata nuk nuk do tė dėgjojnė as zhurmėn e tij, dhe ata do tė jenė pėrgjithmonė tė kėnaqur me atė qė e dėshirojnė vetė.
 
103Ata nuk do t’i shqetėsojė ajo frika e madhe (e fyerjes sė gurit), dhe do t’i presin engjėjt (duke u uruar): “Kjo ėshtė dita e juaj qė u premtohej”.
 
104(Pėrkujto) Atė ditė kur Ne e paloj qiellin sikurse palimi i fletėve nė libėr. Ashtu sikundėr e kemi filluar krijimin (tuaj), e rikthejmė. Ky ėshtė obligimi yni, e Ne e bėjmė kėtė.
 
105Ne e kemi shėnuar nė Zebur (nė librat e shenjtė) pas shėnimit (nė Lehvi mahfudh), se me tė vėrtetė tokėn do ta trashėgojnė robtė e Mij tė mirė.
 
106Ne kėtė (qė u pėrmend) ka mjaft pėr njė popull tė dėgjueshėm.
 
107E Ne tė dėrguam ty (Muhammed) vetėm si mėshirė pėr tė gjitha krijesat.
 
108Thuaj: “Mua mė shpallet se Zoti i juaji ėshtė vetėm njė Zot, e ju a po dorėzoheni?”
 
109E nėse ata refuzojnė, ti thuaju: “Unė u njoftova ju nė mėnyrė tė barabartė, dhe se unė nuk e di se ėshtė afėr ose larg ajo qė po premtoheni?”
 
110Ai e di thėnien e haptė, e di edhe atė qė mbani fashehtė.
 
111E nuk e di, mos ėshtė kjo sprovė pėr ju (vonesa e dėnimit), apo tė kėnaqeni deri nė njė kohė.
 
112Ai (Muhammedi) tha: “Zoti im, gjyko (mes meje dhe atyre gėnjeshtarėve) me tė vėrtetėn! E Zoti ynė, Mėshirues ėshtė ai prej tė cilit kėrkohet ndihmė kundėr asaj qė ju pėrshkruani!”
 
 
ReadTheQuran.org