Translations Suras
SHQIP

19 - Merjem

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

 
1Kaf Ha Ja’ A’jn Sadė!
 
2(ky ėshtė) Pėrkujtim i mėshirės sė Zotit tėnd ndaj robit tė vet Zekeriait,
 
3Kur ai iu lut Zotit tė vet me njė zė tė ulėt, e
 
4Tha: “Zoti im! Vėrtet, mia mė janė dobėsuar eshtrat, mė janė pėrhapur thinjat nė kokėn time, e me lutjen time ndaj Teje o Zoti im, asnjėherė nuk kam qenė i dėshpėruar”.
 
5Unė ua kam frikė pasardhėsve tė mi pas meje (kushėrinjve se do ta humbnin fenė), ndėrsa gruaja ime ėshtė sterile, pra mė falė nga ajo mirėsia Jote njė pasardhės (njė fėmijė).
 
6Tė mė trashėgojnė mua dhe t’i trashėgojė ata nga familja e Jakubit, dhe bėrė atė, o Zoti, tė kėndshėm! (tė vyeshėm)!”
 
7O Zekėria, Ne po tė pėrgėzojmė ty me njė djalė, emri i tė cilit ėshtė Jahja, e qė askush para tij nuk u emėrtua me kėtė emėr.
 
8Ai tha: “Zoti im, si do tė kemė unė djalė kur gruaja ime ishte qė nuk lind, e unė kam arritur pleqėri tė thellė?”
 
9Tha: “Ja, kėshtu Zoti yt ka thėnė: se ajo pėr Mua ėshtė lehtė; Unė tė krijova mė parė ty, qė nuk ishe fare!”
 
10Ai (Zekeriai) tha: Zoti im, mė jep mua njė shenjė (qė tė di)!” Ai (All-llahu) tha: “Shenja jote ėshtė se, (duke qenė shėndoshė e mirė), nuk do tė mund t’u flasesh njerėzve tri net (e tri ditė)”.
 
11Dhe ai doli prej faltores para popullit tė vet dhe u dha shenjė adhuroni (All-llahun) mėngjes e mbrėmje.
 
12O Jahja, merre librin me shumė kujdes, dhe ashtu, dhe ashtu Ne i dhamė atij urtėsi kur ishte fėmijė.
 
13Dhe nga ana jonė i mundėsuam tė jetė i butė, i pastėr dhe respektues (i dėgjueshėm).
 
14Edhe i sjellshėm ndaj prindėrve tė vet, nuk ishte kryelartė e i padėgjueshėm.
 
15Dhe selam (prej nesh) atij ditėn kur u lind, ditėn kur vdes dhe ditėn kur do tė ngritet i gjallė (e pėrshėndetėn dhe i garantuam)!
 
16E, pėrmendju nė kėtė libėr (tregimin pėr) Merjemen kur ajo u largua prej familjes sė saj nė njė vend nė lindje.
 
17Ajo, vuri njė perde ndaj tyre, e Ne ia dėrguam asaj Xhebrilin, e ai iu paraqit asaj njeri nė tėrėsi.
 
18Ajo tha: “Unė i mbėshtetem tė Gjithėmėshirėshmit prej teje, nėse je qė frikėsohesh Atij (pra mė le tė lirė)!”
 
19Ai (Xhibrili) tha: “Unė jam vetėm i dėrguar (melek) i Zotit tėnd pėr tė dhuruar ty njė djalė tė pastėr (pejgamber)”.
 
20Ajo tha: “Si do tė kem unė djalė, kur mua nuk mė ėshtė afruar njeri (nuk jam e martuar), e as nuk kamė qenė e pamoralshme”.
 
21Ai (Xhibrili) tha: “Ja, kėshtu ka thėnė Zoti yt; ajo pėr Mua ėshtė lehtė, e pėr ta bėrė atė (djalin e krijuar pa babė) argument pėr njerėzit e edhe mėshirė nga ana e Jonė. Kjo ėshtė ēėshtje e kryer!”
 
22Ajo e barti atė (Isain), andaj (me tė nė bark) u izolua nė njė vend tė largėt.
 
23E dhembja (e lindjes) e mbėshteti atė te njė trup i hurmės. Ajo tha: “Ah sa mirė ka qenė pėr mua tė kisha vdekur para kėsaj e tė isha e harruar qė moti!”
 
24E prej sė poshtmi atė e thirri (Xhibrili): “Mos u brengos, Zoti yt bėri pranė teje njė pėrrockė (uji)”.
 
25E ti shkunde trupin e hurmės se do tė bijnė ty hurma tė freskėta.
 
26Ti pra, ha pi e qetėsou, dhe nėse sheh ndonjė prej njerėzve thuaj: “Unė ka vendsur heshtje pėr hir tė Gjitėhmėshirshmit, andaj asnjė njeriu sot nuk i flas!”
 
27Dhe duke e bartur ngryk shkoj me tė te tė afėrmit e vet ata i thanė: “Oj Merjeme, ke bėrė njė punė shumė tėkeqe!”
 
28Oj motra e Harunit, babai yt nuk ishte njeri i prishur e as nėna jote nuk ka qenė e pamoralshme!
 
29Atėherė ajo u dha shenjė kah (Isai). Ata thanė: “Si t’i flasim atij qė ėshė foshnjė nė djep?”
 
30Ai (Isai) tha: “Unė jam rob i All-llahut, mua mė ka dhėnė (ka caktuar tė mė japė) librin dhe mė ka bėrė Pejgamber.
 
31Mė ka bėrė dobiprurės kudo qė tė jem dhe mė ka porositur me namaz (falje) e zeqatė pėr sa tė jemė gjallė!
 
32Mė ka bėrė tė mirėsjellshėm ndaj nėnės sime, e nuk mė ka bėrė kryelartė as tė padėgjueshėm!
 
33Selami (shpėtim prej All-llahut) ėshtė me mua ditėn kur u linda, ditėn kur tė vdes dhe ditėn kur tė dal (prej varrit) i gjallė!”
 
34Kjo ėshtė (fjalė) e vėrtetė, rreth Isait, birit tė Merjemes nė tė cilin ata shkaktojnė dyshime.
 
35Nuk i takoi (nuk ka nevojė) All-llahu tė ketė ndonjė fėmijė, i pastėr ėshtė Ai, kur dėshiron njė send Ai vetėm i thotė atij: Bėhu!”. Ai menjėherė bėhet.
 
36(Isai i tha popullit tė vet) Dhe se All-llahu ėshtė Zoti im dhe Zoti juaj, pra adhuronie Atė, kjo ėshtė rrugė (fe) e drejtė.
 
37Po, grupet u kundėrshtuan mes vete (rreth Isait). Tė mjerėt ata qė nuk besuan se ēka kanė pėr tė parė ditėn e madhe!
 
38Ditėn kur do tė na paraqiten neve, sa mirė do tė dėgjojnė edhe shohin (ose njerėzit do tė dėgjojnė e shohin ēka i gjen ata), por tash pėr tash (nė kėtė jetė) zullumqarėt janė tė humbur qartė.
 
39Ti tėrhiqu atyre vėrejtjen pėr ditėn e dėshprimit, kur tė marrė fund ēėshtja (e pėrgjejgėsisė e dikush nė xhehet, dikush nė zjarr), se ata (sot) janė tė painformuar, dhe ata nuk janė duke besuar.
 
40S’ka dyshim se Ne e trashėgojmė (na mbetet) tokėn dhe ēka ka nė tė, dhe tė Ne do tė jetė e ardhmja e tyre.
 
41Pėrkujtoju (lexoju idhujtarėve e tė tjerėve) nė Libėr (nė Kur’an) Ibrahimin. Ai vėrtet ishte shumė i drejtė dhe pejgamber.
 
42Kur babait tė vet i tha: “O babai im, pse adhuron atė qė as nuk dėgjon, as nuk sheh, e as nuk ke asgjė prej tij?
 
43O babai im, mua mė ėshtė dhėnė nga dituria ēka ty nuk tė ėshtė dhėnė, andaj mė dėgjo se unė tė udhėzoj nė rrugė tė drejtė.
 
44O babai im, mos adhuro djallin, sepse djalli ėshtė kundėrshtar i Mėshiruesit.
 
45O babai im, unė kam frikė se do tė godet ndonjė dėnim prej tė Gjithmėshirshmit e do tė jesh shok i djallit!”
 
46Ai (babai) tha: “A ti, Ibrahim, i refuzon zotat e mi? Nėse nuk ndalesh (sė fyeri ndaj zotave tė mi), unė do tė gurėzoj, ndaj largohu prej meje pėr njė kohė tė gjatė!”
 
47Ai (Ibrahimi) tha: “Qofsh i lirė prej meje! Unė do ta lus Zotin tim pėr tė falur ty, pse ai (babai) shte i kujdsshėm ndaj meje.
 
48Unė po largohem prej jush dhe prej ēka adhuroni ju pos All-llahut, e shpresoj se me adhurimin ndaj Zotit tim nuk do tė jem i humbur!”
 
49E pasi u largua prej tyre dhe prej ēka adhuronin ata pos All-llahut, Ne i dhuruam atij Is-hakun dhe Jakubin dhe qė tė dy i bėmė pejgamberė.
 
50Dhe atyre (tė gjithėve) u dhamė (tė mira) nga mėshira Jonė, edhe i bėmė qė tė jenė tė pėrmendur pėr tė mirė (ndėr njerėz).
 
51Pėrmendju nė Libėr (tregimin pėr) Musain! ai ishte i zgjedhur (prej Zotit) dhe ishte i dėrguar, pejgamber.
 
52Dhe Ne e thirrėm nga ana e djathtė e kodrės Tur, e afruam pėr t’i folur (tė dėgjojė bisedėn tonė).
 
53Nga mėshira Jonė i dhamė vėllain e tij Harunin, Pejgamber.
 
54Pėrkujtoju nė kėtė Libėr Ismailin! Ai ka qenė shumė besnik (premtoi tė bėhet kurban) dhe i dėrguar, pejgamber.
 
55Ai urdhėronte familjen e vet me faljen e namazit dhe me zeqatė, dhe ishte dhumė i pranishėm te Zoti i tij.
 
56Pėrkujtoju nė libėr edhe Idrisin! Ai ishte shumė i drejtė dhe pejgamber.
 
57Ne e ngriėm atė nė njė vend tė Lartė (ia ngritėm lart famėn).
 
58Kėta (tė pėrmendur) ishin qė All-llahu i gradoi nga pejgamberėt pasardhės tė Ademit, prej pasardhėsve tė atyre qė i patėm bartur (nė anije) bashkė me Nuhun, prej pasardhėsve tė Ibrahimit dhe tė Jakubit (Israilėt), dhe prej atyre qė i udhėzuam dhe i bėmė tė zgjedhur; kur u lexoheshin atyre ajetet e Zotit, binin nė sexhde dhe qanin.
 
59E pas tyre (tė mirėve) erdhėn pasardhės tė kėqij, qė e lanė namazin e u dhanė pas kėnaqėsive (trupore), e mė vonė do tė hidhen nė ēdo gjė tė keqe (ose nė Gaja).
 
60Me pėjashtim tė atij qė pendohet dhe beson e bėn vepra tė mira, tė tillėt do tė hyjnė nė Xhennet dhe atyre nuk u bėhet padrejtė.
 
61Ato janė Xhennetet e Adnit. qė Mėshiruesi u pat premtuar robve tė vet, pa i parė ata (i besuan pa i parė), e premtimi i Tij ėshtė i kryer.
 
62Aty nuk dėgjojnė fjalė boshe, por vetėm pėrshėndetje. Aty manė ushqimin e vet (tė llojllojshėm) mėngjes e mbrėmje.
 
63Ato janė Xhennetet qė do t’ua trashėgojnė robve Tanė qė ishin tė ruajtur.
 
64Ne (engjėnt, thotė Xhibrili) nuk zbresim (nuk vijmė) vetėm me urdhėrin e Zotit tėnd. Vetėm Atij i takon e tėrė ēėshtja e tashme e ardhme dhe mes tyre, e Zoti yt nuk ėshtė qė harron.
 
65Ai ėshtė Zoti i qiejve dhe i tokės dhe ēka ka nė mes tyre, pra Atė adhuroje, e nė adhurim ndaj Tij bėhu i qėndrueshėm. A di pėr Tė ndonjė emnak (adash)!
 
66E njeriu thota: “A njėmed pasi tė vdes do tė nxirrem i gjallė (do tė ringja;;en)?”
 
67Po, a nuk po mendon njeriu se Ne e krijuam atė mė parė kur ai nuk ishte asgjė?
 
68Pasha Zotin tėnd, Ne do t’i tubojmė (pas ringjalljes) ata bashkė mė djajtė dhe do t’i afrojmė ata rreth Xhehennemit tė gjunjėsuar.
 
69Pastaj, nga secili grup do t’i kapim ata qė kishin qenė mė jorespektues ndaj tė Gjithmėshirshmit.
 
70E Ne e dujmė mė sė miri se cili prej tyre ka mė meritė tė hudhet nė tė.
 
71Dhe nuk ka asnjė prej jush qė nuk do t’i afrohet atij. Ky (kontaktim i Xhehennemit) ėshtė vendim i kryer i Zotit tėnd.
 
72Pastaj, (pas kalimit pran tij) do t’i shpėtojmė ata qė ishin ruajtur (mėkateve), e zullumqarėt do t’i lėmė aty tė gjunjėzuar.
 
73E kur u lexoheshin atyre ajetet tona tė argumentuara, ata qė nuk kshin besuar u thoshin atyre qė kishin besuar: “Cili grup (ne ose ju) ka vend jete mė tė mirė dhe kuvend mė autoritativ?”
 
74E, sa e sa gjenerata kemi shkatėrruar para tyre e qė ishin mė tė pajisur dhe mė tė dukshėm.
 
75Thuaj: “Atij qė ėshtė nė humbje (nė mosbesim), le t’ia vazhdojė atij i Gjithfuqishmi pėr njė kohė, e kur do ta shohin atė qė po u premtohet: ose dėnimin (nė kėtė jetė) ose kijametin, atėherė do ta kuptojnė se kush do tė jetė nė pozitė mė tė keqe dhe mė i dobėt nė pėrkrahje!”
 
76E All-llahu u shton besimi atyre qė u udhėzuan, e veprat e mira tė pėjetshme, janė shprblim mė i dobishėm te Zoti yt, dhe pėrfundim me i mirė.
 
77A je i njoftyar pėr atė qė mohoi argumentet Tona e tha: “Mua githqysh do tė mė jepet pasuri e fėmijė (nė botėn tjetėr)?”
 
78Athua ka zbuluar fshehtėsinė, a mos ka marrė prej Allahut ndonjė premtim?
 
79Jo, nuk ėshtė ashtu, po Ne do tė shėnojmė atė qė po e thotė ai, dhe do tė vazhdojmė atij dėnim pas dėnimi.
 
80Dhe Ne e trashėgojmė atė (nė pasuri e fėmijė) qė tė thotė ai, e ai ka pėr tė na ardhur i vetmuar.
 
81Dhe kur ata nė vend tė All-llahut adhuruan zota tjerė pėr t’u krenuar me ta.
 
82Pėrkundrazi, ata (idhujt) do tė tėrhiqen prej adhurimit tė atyre dhe do tė bėhen armiq tė tyre.
 
83A nuk e di ti se Ne i kemi lėshuar djajt kundėr jobesimtarėve, e ata nxisin pa ndėrpreė nė vepra tė kėqija.
 
84Pra, ti mos u ngut kundėr tyre, se Ne jemi duke ua numėruar atyre (jetėn nė ditė, frymėmarrje etj. ).
 
85Ditėn kur do t’i tubojmė tė devotshmit te i Gjithėmėshirshmi si musafirė tė ftuar.
 
86Ndėrsa mėkatarėve u grahim nė Xhehennem tė etshėm.
 
87Nuk ka tė drejtė ndėrmjetėsim askush, pėrveē atij qė ka lejuar i Gjithėfuqishmi.
 
88Ata thanė: “I Gjithėfuqishmi ka fėmijė”.
 
89Ju (jobesimtarė) vėrtet sollėt njė fjalė shumė tė shėmtuar.
 
90Aq tė shėmtuar sa gati u copėtuan qiejt, gati pėlciti toka dhe gati u shembėn kodra nga ajo (fjalė).
 
91Pėr atė se tė Gjithėmėshirshmit i pėrshkruan fėmijė.
 
92E tė Gjithėmėshirshmit nuk i takon tė ketė fėmijė.
 
93Nuk ka tjeėr, vetėm se githė ēka ėshtė nė qiej e nė tokė ka pėr t’iu paraqitur Zotit si rob.
 
94Ai me diturinė e vet i ka pėrfshirė tė githė, dhe ka numėruar e evidntuar ēdo gjė tė tyre nė mėnyrė tė saktėsishme.
 
95Dhe nė ditėn e kijametit secili do t’i paraqitet Atij i vetėmuar.
 
96Nuk ka dshim se ata qė bėnė vepra tė mira, atyre i Gjithėmėshirshmi do t’u krijojė (nė zemrat e tyre) dashuri.
 
97Ne e bėmė atė (Kur’anin) tė lehtė me gjuhėn tėnde vetėm qė me tė t’i pėrgėzosh tė devotshmit, dhe me tė t’i tėheqish vėrejtjen njė populli qė ėshė kryeneē.
 
98Sa shumė brezni kemi shkatėrruar para tyre. A po vėreni ndonjė prej tyre, ose a po dėgjon zėrin e ulėt tė tyre (nuk u ndihet zėri)?
 
 
ReadTheQuran.org